Kimler Birakipta beni terk etmediki
Sende birak git beni vur gitsin beni



Benden sevgi değil canımı istersen
Boynum kıldan ince vur gitsin beni
Boynum kıldan ince vur gitsin beni
Ömrüm hep kış oldu bahar ne gezer
Soldu çiçeklerim kır gitsin ben
Soldu çiçeklerim yol gitsin beni
Kimler bırakıpta beni terk etmedi ki
Sende bir kenara at gitsin beni
Her gelen yakıpta kavurdu beni
Savur küllerimi yak gitsin beni
Savur küllerimi yak gitsin beni
Felekle kaderim bir oldu vurdu
Sende yerden yere vur gitsin beni
Sende yerden yere vur gitsin beni
Yanıma yaklaşma dertle doluyum
Sende uzaklardan sev gitsin beni
Sende uzaklardan sev gitsin beni



Bedirhan Gökçe Şiir

Giderken yaralı bir gülüş bıraktın
Alacasına çarpmış yüzünün
Nefret kusan gözlerinden
Yer gök ağustosla yağarken sıcaktan
Ter boşalırken gecenin teninden damla damla
Yıkılırken içimdeki duvarlar
Yıkanıyordu ruhum gecenin şefkatli mavisinde
Yıkanıyordu ruhum gece sabaha kada
Giderken giderken yaralı bir gülüş bıraktın bana
Sen dümdüz ettin her yeri çiçeklerimi kopardın
Kuşlarımı vurdun iconaları kırdın mabetleri yıktın sen
Şimdi anladın mı giderken nasıl yaralı bir gülüş bıraktın bana
Ve şimdi anladın mı ellerinle büyüttüğün çocuk artık nede kötürüm
Ve neden yürüyemeyecek ve belki de hiç gülmeyecek bir daha
Zaten, zaten Kimler bırakıpta beni terk etmedi ki
Sende bir kenara at gitsin beni
Her gelen yakıpta kavurdu beni
Savur küllerimi yak gitsin beni vur gitsin beni
Vur gitsin ben
Kimler bırakıpta beni terk etmedi ki
Sende bir kenara at gitsin beni
Her gelen yakıpta kavurdu beni
Savur küllerimi yak gitsin beni