Orhan Kemal Nazim Hikmet’e yazdigi siir

26 Eylül 19 Pazar sabahi babamin cezasi biter hapishaneden ayrilir Ayrilmadan birkaç gün önce Nâzim Hikmet’e bir siir yazar ona okur ve agladigina taniklik ederBu siiri paylasmak istiyorumNÂZIM HİKMET’ESen“Promete’nin çigliklariniKaba kiyim tütün gibi piposuna dolduran adam”Sen benim mavi gözlü arkadasimKabil degil unutmam seni26 Eylül 19Seni yapayalniz birakip hapishanedeBir üçüncü mevki kompartimanda pupa yelkenKosacagim memleketeVe trenBir güvercin gibi çirpinarak istasyona girecekGözü yasli bir genç kadinaBes senenin ardindanKocasini getirecekO dem ki bos verip istasyon halkinaYanaklarindan öperken sevgilimiSen neseli mavi gözlerinle bakacaksinİçimden banaO dem ki yürekten her sey atilacakEkmek – kin – hasretFakat Nâzim HikmetSen su kadar kilometre uzakta kalmana ra