Kanayan Bir Kalem mi Kalbim?

Trenler gelip geçiyor
usumun uzayan raylarinda lanetli
sancisini birakip yorgun dünlerin
agir bir agriyi tasiyor bedenime yillar
görmüyor gözlerimdeki ölü boslugu gelip geçen günler
kalbimin sizisinda gam
dilimin yakarisinda yapraklar ürperiyor .
usul usul yagmurlarda gözlerim
ellerim firtinalarda kopmus dal
dillerim lal bitkinim ve yurtsuz oy daglar

yaraliyim sirtimda bin pasli hançer yaralar beni
yavrusu vurulmus bir ceylan inliyor dudaklarimda
melanet yagmurlari iniyor üzerime
sularin buz kestigi yerdeyim
rüzgarin aci kestigi yerde
kaç mevsimsiz kar düstü daglarima
geceler ayaz, geceler soguk ve ben üsüyorum
yetim kaldim uçurumlarin ve.karakislarin koynunda
yüregine tutundugum bunu bilmiyor
dönmeze vurdu yolunu
gitti geri dönmüyor.

dallari tutusmus bir ormanda
aska yazdigim bütün dizeleri yakiyorum simdi
bütün umutlari terkediyorum bir bahardan ödünç aldigim
gençligim yarim kalmis bir siir degil miydi zaten?
ve kanayan bir kalem degil miydi kalbim?
birak, ömrümün bütün dallarini silkelesin hayat
hayat ki, her sarildigimda kiyâma durur
hiçkiriga bogup düslerimi,
teslim alir ömrümün en güzel anilarini

oy daglar bu yilda gelmedi bekledigim bahar
gülmedi karabahtim kalbimin üstüne üstüne yagiyor kar
uçup gitti kuslar çoktan
baharimi yasayamadan, sonbahar sardi ömrümü
nereye saklanir içimdeki incinmislikler
inince gözlerimde ince bir sizi
ve süzülünce yanagimda bu gam müzigi

güz geldi yine güz dallar boynu bükük kuslar yarali
solan çiçeklerime su bekledim
yanan yüregime kar
düsmedi bir damla yagmur
gelmedi bekledigim bahar
gözlerimde üsüyen bilmem bu kaçinci bulut
bir damla gözyasi gibi akip gidiyr ömrün oy daglar

kirpiklerim yorgun yolculari gözlerimin
sesim uçurumlara düsmüs çiglik nereye uçsun
kalbimdeki kuslarin bir kanadi kirik
ve bütün geçitler hüzne çikiyor
bütün köprüler yikik

bu gün de aksam oldu gün
uzak daglarin yamaçlarinda yorgun
birazdan saracak yalnizligimi katran karasi gece
son trende kalkti bosaldi istasyonlar
kimsenin gelmedigi yerdeyim
kimsenin bilmedigi,
acilarin bitmedigi yerde

güz geldi, gelmedi bekledigim tren
yoruldum bunca agriyi tasimaktan
sevgiye tanimlar aramaktan
yalan kokan dünyada yasamaktan yoruldum
yoruldu yüregim, beynim, dilim, ellerim, gözlerim

baktigim dag doruklari yaslandigim duvarlar
tutundugum dallar hepsi yorgun hepsi yoruldu
her kösede bir cehennem bekler beni
oy daglar bu günde dogmadi günes
karlar erimedi gelmedi bekledigim bahar

Siir : http://www.kalbimingulu.com