Eskiden düşünürdüm: İlerde, çok ilerde Çökünce oturduğum evler Bindiğim gemiler çürüyünce Anarlar benim de adımı Başka adlarla birlikte.
Çünkü ben Faydalı’yı övdüm Adi buluyorlardı yaşadığım günlerde. Çünkü ben dinlerle savaştım Zulme karşı çıktım çünkü Ya da başka bir şeyden ötürü.
Çünkü ben insanlardan yanaydım, Saygı duydum, onlara bıraktım her şeyi; Şiir yazdım, dili zenginleştirdim, Pratik yollar öğrettim çünkü, Ya da başka bir şeyden ötürü.
Düşündüm bu yüzden adım anılır benim Durur bir taşın üstünde, Alınır kitaplardan basılır Yeni yeni kitaplara.
Bugünse Pekâlâ, unutulsun! Ne diye Ekmek varsa yeterince, sorulsun fırıncı? Ne diye Yeni kar bekleniyorsa Övülsün erimiş kar? Ne diye Bir gelecek varsa Dursun bir geçmiş? Ne diye Anılsın adım?
