ve gözlerin gelir aklima ve sözlerin gidisin gitmiyor gözümün önünden ve izleri derin ilk degilsin bu senin de bildigin ve yine biliyorsun sen son sevdigim simdi uzaklardasin ben çamlar arasinda bir hastane odasinda cigerimde bir ince hastalik içimde kapanmak bilmeyen bir yara ve sanki elimde inadina bir sigara biliyorum dönmeyeceksin hatta arkana bile bakmazsin gün gelir belki bir yuva kurarsin oglun olsa benim adimi koyar misin gittin dag gibi sevdami devirip ardinda gittin allahaismarladik bile demedin sazlar çalinir çamlicanin bahçelerinde o sarkiyi bir daha hiç söylemedim simdi elimde bir bardak çay ve dudagimda buruk bir tebessüm kendi kendimi üzmemeye söz verdim ve ben seni hayatimin bir musalla tasina en yakin yerinde sevdim israr etmedin kendine beni sev diye beyaz bulutlar gibi sirtini rüzgarlara verip gittin bense durdum ve bekledim ve ben seni hayatimin bir musalla tasina en yakin yerinde sevdim
