Sen yokken biraz daha oluyorum ben

Sen yokken biraz daha ölüyorum ben
Gönlüm sonbahar, yaprak yaprak dökülüyor
Her mevsim kis, hergünüm gece
Sonu yok yollarin, yarini yok saatlerin

Ve ben biraz daha ölüyorum sensizligin ortasinda
Kokusu yok çiçeklerin, gök kusaginin rengi yok
Atesi yok sevmelerin, sigaramin dumani yok
Gözlerin her yerde, ne yana baksam gözlerin
Ve ben biraz daha ölüyorum gözlerinin ortasinda

Alevi yok yanginlarin, suyu olmadigi gibi yagmurun
Denizin mavisi yok, tipki gözlerin gibi
Gözlerin her yerde, ne yana baksam gözlerin
Ve ben biraz daha ölüyorum sensizligin ortasinda

Dostu yok gecelerin, geceler çok uzun
Geceler bir ömür, ömür dedigin bir tutam ümit
Ümidi yok yarinlarin,
Tipki senin yoklugun gibi
Ve ben biraz daha sana hasret
Hasret bir ip bogazima dügümlenmis
Dügümler her tarafimda, bütün yollar kör dügüm
Ve ben biraz daha ölüyorum sensizligin ortasinda

Yalnizligini ben yazarim siirlerin, ayriligini ben
Karamsarliklari hep senden
Hayalinle süslenen bu sehir
Ve ben ölüyorum bu sehirde sensizlik ortasinda

Yalnizlik dört yanimi sarmis olsada
Sensizlik bu aski Öldürmus olsada
Zamansiz bir depreme tutulmus olsada
yollarima kar yagmis olsada
Ah yangin kor atesler beni sarsada
Ansiz bir ölüme seyirci kalsanda
biraz daha ölüyorum sensizligin ortasinda

aglayacagim hemde hickira hickira
elimde resmin, Her tarafta sessin
ama yüregim seninle dolu
Ve ben biraz daha ölüyorum
sana son sözüm
SENI SEVIYORUM


siir Ayhan Karaoglan
1966/2--23.58-Batikisla

Siir : http://www.kalbimingulu.com