Bursa’da Zaman

• Bursa’da bir eski cami avlusu,
• Küçük şadırvanda şakırdıyan su;
• Orhan zamanından kalma bir duvar…
• Onunla bir yaşta ihtiyar çınar
• Eliyor dört yana sakin bir günü.
• Bir rüyadan arta kalmanın hüznü
• İçinde gülüyor bana derinden.
• Yüzlerce çeşmenin serinliğinden
• Ovanın yeşili göğün mavisi
• Ve mimarîlerin en ilâhisi.
• Bir zafer müjdesi burda her isim:
• Sanki tek bir anda gün, saat, mevsim
• Yaşıyor sihrini geçmiş zamanın
• Hâlâ bu taşlarda gülen rüyanın.
• Güvercin bakışlı sessizlik bile
• Çınlıyor bir sonsuz devam vehmiyle.
• Gümüşlü bir fecrin zafer aynası,
• Muradiye, sabrın acı meyvası,
• Ömrünün timsali beyaz Nilüfer,
• Türbeler, camiler, eski bahçeler,
• Şanlı hikâyesi binlerce erin
• Sesi nabzım olmuş hengâmelerin
• Nakleder yâdını gelen geçene.
• Bu hayâle uyur Bursa her gece,
• Her şafak onunla uyanır, güler
• Gümüş aydınlıkta serviler, güller
• Serin hülyasıyla çeşmelerinin.
• Başındayım sanki bir mucizenin,
• Su sesi ve kanat şakırtılarından
• Billûr bir âvize Bursa’da zaman.
• Yeşil türbesini gezdik dün akşam,
• Duyduk bir musikî gibi zamandan
• Çinilere sinmiş Kur’an sesini.
• Fetih günlerinin saf neşesini
• Aydınlanmış buldum tebessümünle.
• İsterdim bu eski yerde seninle
• Başbaşa uyumak son uykumuzu,
• Bu hayâl içinde… Ve ufkumuzu
• Çepçevre kaplasın bu ziya, bu renk,
• Havayı dolduran uhrevî âhenk..
• Bir ilâh uykusu olur elbette
• Ölüm bu tılsımlı ebediyette,
• Belki de rüyâsı bu cetlerin,
• Beyaz bahçesinde su seslerinin.

Siir : http://www.kalbimingulu.com