Yorgun insan

• Tarlalarda birkaç ağırbaşlı köylü
• yollanıyor evine doğru suskunca.
• Uzanmışız yan yana: Irmakla ben,
• uyuyor incecik otlar yüreğimin altında.
• 
  
• Sessiz büyük bir dinginliği yuvarlıyor ırmak,
• çiy kesiliyor dertlerle yükler, içimdeki;
• ne erkek, ne çocuk, ne Macar, ne kardeş,
• burda uzanmış yatan yalnızca yorgun biri.
• 
  
• Bir iç rahatlığı dağıtıyor akşam,
• ben bir dilimim bu sıcacık ekmekten,
• gök de dinleniyor şimdi, durgun Maroş ırmağına
• ve alnıma yıldızlar konarken.

Siir : http://www.kalbimingulu.com