Buyurunca Hitler hazretleri zararlı fikirlerle dolu kitapların yakılmasını halkın önünde, alanlarda, öküzler odun yığınlarına araba araba kitap taşıdı. Gözden düşmüş şairlerden biri, hem de en iyilerinden biri, şöyle bir göz gezdirdi yakılacak kitaplar listesine, gitti aklı başından: Unutulmuştu kendi adı. Hemen seğirtti çalışma odasına, sanki öfkesinden kanatlanmıştı. O saat bir mektup karaladı zorbalara: "Benimkileri de yakın!" dedi. "Benimkileri de Yapamazsınız bana bu kötülüğü, kenarda bırakamazsınız beni! Ben de hep gerçeği söylemedim mi kitaplarımda? Neden davranırsınız bana yalancıymışım gibi Canı gönülden istiyorum işte: Yakın benimkileri de!"
