Ozan ve ölüm

Ölümle basbasa yürürken görüldü o
Korkmadan tirpanindan
-Gene de kuleden kuleye günes
Çekiçler örsde.
örsde,
demirci ocaklarinin örsünde.
Konusuyordu Federico
Oksayarak, ölümle.Ölüm dinliyordu onu.
´Daha dün misralarimda canyoldasim,
Kuru avuçlarin sakliyordu senin
Daha dün misralarimda,
Daha dün kiragini verdin sarkima
Ve aglati´ma gümüs tirpaninin keskinligini,
Seni sakiyacagim, sende artik kalmayan eti,
olmayan gözlerini,
Rüzgarin dagittigi saçlarini sakiyacagim
O öpülen kirmizi dudaklarini..
Ölüm, güzel çingenem, ölümümsün dün de bu gün de,
Ah! Ne kadar rahatim seninle basbasa,
İçime çekerken Girnata´nin havasini,
Benim Girnata´min!

Siir : http://www.kalbimingulu.com