Aldirma Reis

Sen içerdeyken ben
Sinemalara gittim
Bütün filmlerini seyrettim
O sevdigimiz artistin
Sen içerdeyken ben
Vita kutularinda çiçek yetistirdim
Sokakta top oynadim çocuklarla
Ayakkabilarimi eskittim
Günese karsi durdum sabahlari
Geceleri bir basima yildizlari bekledim
Annenin gönlüne su serptim
Aldirma dedim aldirma
Bir sarki söyle bir dilek tut herkes için
Bir ada rüzgari gibi
Sürtünerek geç hayata
Bir sarmasik gibi tutun
Ve deger ver hatiralara
Aldirma dedim
Sen annesin, aldirma

Sen içerdeyken ben
Kirami ödedim pijamalarimi giydim
Haber bültenlerini izledim
Gazetelerden kupon kestim
Sen içerdeyken ben
Sigara içtim, öksürdüm
Otobüse bindim
Fotograflarimiza baktim
Aciyan yanlarimi körelttim
Deniz kiyisinda yürüdüm
Manavdan sogan aldim
Yeni çikan sarkilari dinledim
Kafeste besledigimiz kusu saldim
Islik çaldim
Sen içerdeyken ben
Hep uyandim, sayikladim
Kanadim boyuna
Takvimler aldim
Her gün bir yapragini kopardim
Deli ayriligin

Sen içerdeyken ben
Gömlegimi ütüledim
Sobada elimi yaktim
Bir siir yazdim
Bir hercai menekse aldim çiçekçiden
Hani o alnina kader degmis
Hani o dudaklarina deniz tuzu dokunmus
Hani o erken vurulmus
Gençligimiz gibi dagildim
Sen içerdeyken ben

Bir adini söyleyemedim
Söyle bagira bagira
Bir yüzünü göremedim
Görüs günlerinde
Bir de eline degemedim
Bir de yüregine
Söyle kucaklayamadim bir de
Ölümüne

Sen içerdeyken ben
Kapi kapattim, pencere açtim
Mutfakta oyalandim
Kanepede yattim
Hatta bir yolluk aldim odaya
Çok ta kulak asmadim
Çokta koymadi bu bana
Alt tarafi içerdeydin
Alt tarafi bir yanimi alip götürmüstün
Bir yanimi
Yani adamligimi
Yani gözlerimin ferini
Yani canimi
Alt tarafi sarkilar ölecekti
Alt tarafi kanayacakti kalbim
Iste sensiz
Iste nefessiz
Iste kimsesiz bir sesti alt tarafi
Her tarafim

Yildizlar yine oradaydi oysa
Yazdiklarim
Gözden kaçan o defter yapraklarinda
Bosver 128
Hayat bir gemi
Yürüt onu göreyim seni
Bosver 128A
Bosveriyor ya
Aldirma reis
Reis aldirmiyor ya

Bir adini söyleyemedim
Söyle bagira bagira
Bir yüzünü göremedim
Görüs günlerinde
Bir de eline degemedim
Bir de yüregine
Söyle kucaklayamadim bir de
Ölümüne

Sen içerdeyken ben
Vitrinlerin önünden geçtim
Minibüs duraklarinda bekledim
Simitçilerle yarenlik ettim
Üstüme bir ceket aldim
El tezgahlarinda kitaplara baktim
Sen içerdeyken ben
Hiç oturup aglamadim
Hiç karartmadim umudu
Hiç bulandirmadim onuru
Öyle dimdik durdum ortada
Iste burada ulan iste burada
Böyle burada
Hiç yikilmadan
Hiç utanmadan
Ve hiç unutmadan

Sen içerdeyken ben
Gülen resmimi yaptirdim
Sokaktaki ressama
Her zaman yaptigim gibi
Buzdolabini ayagimla kapadim
Parklarin banklarina adini kazidim
Adini kazidim duvarlara
Adini, adimin yanina yazdim
Hiç unutmadim, utanmadim
Korkmadim
Parmaklarimi siklattim Fidayda'da
Hani vardi ya
Fidayda'da hanim kizim Fidayda
Gelip geçen her tren bagirtisinda
Kalkip aynaya baktim sonra

Sen içerdeyken ben
Perdeleri hiç kapatmadim
Hiç bakmadim arkama
Basini ellerinin arasina alan
Üç-besinin arasinda olmadim
Öyle biraktigin gibi
Öyle yasadigimiz gibi yasadim
Sen içerdeyken ben

Bir adini söyleyemedim
Söyle bagira bagira
Bir yüzünü göremedim
Görüs günlerinde
Bir de eline degemedim
Bir de yüregine
Söyle kucaklayamadim bir de
Ölümüne
Sen içerdeyken ben…

Siir : http://www.kalbimingulu.com