Rifat ilgaz Oglum

Ben de düskündüm oyuna,
Ben de kumlari avuçlar
Kazardim tirnaklarimla topragi,
O zaman da çocuklar oynardi,
Ama benzemiyor bütün oyunlarimiz,
Gezdirdim ceplerimde sikir sikir
Deniz kokulu taslari,
En güzellerini topladim
Midye kabuklarinin.
Saldim bahar rüzgârina
Uçurtmalarin en süslüsünü.
Ne kurulunca kosan tramvaylarim vardi,
Ne çekince giden develerim.
Baliklarimizi tanirdim,
Adlarini bilirdim kuslarin;
Seçerdim düdügünden
Limanimiza ugrayan vapurlari.
Bilirdim yanik yüzlü kaptanlarimi
Denizkizi'nin Selamet'in;
Ben de ayirirdim onlar kadar
Poyrazi karayelden.
Gemiler tanidim, çift direkli,
Tutmazsa rüzgâri
Açiklarimizda volta vuran gemiler,
Kizardim, limanimizi hiçe sayan
Pake'lere Nemse'lere;
Dalar da silinen dumanlarina
Düsünürdüm uzak limanlari,
Uzak limanlarin çocuklarini.
Senin de var ufak tefek
Kendine göre bildiklerin;
Çesitli oyuncaklarin yoksa da
Bir saniye de tren yapacak kadar
Kibrit kutularini,
Tecrüben var benden fazla.
Benden üstünsün kuskusuz,
Sigaradan top,
Kutusundan tank,
Kâgitlarindan uçak yapmada!

Siir : http://www.kalbimingulu.com