Ozan ve Ölüm
- Ölümle başbaşa yürürken görüldü o,
- Korkmadan tırpanından.
- Gene de kuleden kuleye güneş
- Çekiçler örste, örste,
- demirci ocaklarının örsünde.
- Konuşuyordu Federico
- Okşayarak, ölümle. Ölüm dinliyordu onu.
- "Daha dün mısralarımda can yoldaşım,
- Kuru avuçların şaklıyordu senin
- Daha dün mısralarımda,
- Daha dün kırağını verdin şarkıma
- Ve ağlatı'ma gümüş tırpan keskinliğini,
- Seni şakıyacağım, sende artık kalmayan eti,
- Olmayan gözlerini,
- Rüzgârın dağıttığı saçlarını şakıyacağım
- O öpülen kırmızı dudaklarını...
- Ölüm, güzel çingenem,
- ölümümsün dün de bugün de,
- İçime çekerken Gırnata'nın havasını,
- Benim Gırnata'mın."
- Yürürken görüldüler onlar...
- Bir mezar yontun bana dostlarım
- Ozan için
- Taştan ve düşten, -Elhamra'da,
- Suyun ağladığı bir çeşme üstüne,
- Sonsuza kadar desin o:
- Cinayet Gırnata'da işlendi!
- Onun Gırnata'sında!
Siir : http://www.kalbimingulu.com
Kalbimingulu Kalplerin ve Sevginin Bulustugu Site
Web Design By Kalbimingulu.com |