Af buyruguyla açilmisti hapishane kapisi Tasiyordu koca burunlar tirasli enseler kara çeneler Dizleri egri omuzlari çarpilmis sirtlar çikik dökülüyordu Vakitlere kapanmis büyük karanliklardan Tasiyordu vay dökülüyordu vay Yirtik pis bitli çirkin Sokagi dolduruyordu terli can ugultusu
Geçiriyordu avucunu saskinlikla saçindan saçindan 9 yil yatmis
Kolunda anasi kucaginda yavrusu Doldurmustu kapinin önünü kalabalik Kimi ta dag köylerinden kosmus Kimi ta denizlerden Bir özlem sarmis bagri ölümden yüce Sevgiyle ariyorlar parçalarini Heybelerinde ekmek destilerinde su
Bir türlü inanamiyordu sokaklara sokaklara 20 yil yatmis
Gönüllere sigmaz olmus kavusmak duygusu Öyle sarilir ki geçmise Erir gögsü gögsünde tutuklunun Pismanlik kavaklar tarlalar davarlar için Pismanlik gemilere dügünlere irmaklara Pismanlik besiklerden kagnilardan sessiz Yerce gökçe degil insan dolusu
Çilginca kucakliyordu hepimizi hepimizi 5 buçuk yil yatmis
Tasar içerde kalanlarin sorusu Çubuk demirler arkasindan mavilige Hem esenlige ermis hem yasli yelcek Bir yurt türküsü yeniler karanligi Zaman yegnik degildir yegniktir Dön de gör anani belleyecek Bos koguslar kurmus pusu
Sönük gözü aydinlikla büyüyordu büyüyordu 8 yil yatmis
Çikinlarda gecenin binlerce gecenin uyunmamis uykusu Bir yorgunluk çökünce yürünmüs yeryüzünden Kalabalikta dagilir birer ikiser özgür Doguya batiya kuzeye güneye özgür Yüreklerinde bir çig Yasamak sevinci vay Yasamak korkusu
İnmeli yani siçriyordu havaya havaya 17 yil yatmis
