Kalbimin kiriklarini toplayip avuçlarima çekip gitsem bu sehirden anilar incinir mi? üsür mü? dalinda bir yaz çiçegi
ve bilir mi? bir sevgiye karsilik yüregini kanatani bin ilmik atani usuna çekilen her tetige karsilik
kirpiklerinde baharini saklayan yasli bir çocugum ben düslerin yagmurunda islanmis gül izi aglamak istedigim her sahilde bir marti ölür bir siir vurur kiyilara gücenik degip geçer ellerime ihanetin rüzgarlari
içimin irmaklari kurudu bütün yapraklar soluk hüzün kokuyor çiçegim hangi yagmurlari müjdelersen müjdele yesermez bir daha yanginin düstügü yer ask da küstü kim dinler kalbimin kirik sesini artik
ceylanlarin vuruldugu bir dagbasi issizligiyim iste gelinciklerin ürperdigi safak gülücükler kuruturum durmadan güz dudaklarinda giden dönmedi terketti bütün mevsimler bir korkunç aciya düstümki sirtimda kirk pasli biçak kirkyerinden kanayan
avcilar vurdu küçücük serçe kuslarimi acilar tünedi sevincin tünegine gidenler gelmedi terketti bütün mevsimler bir tek gül kalmadi ömrümün bozkirinda simdi yalnizligin en tenha kisindayim kirpiklerimde yildizlar saklasamda bedenime buzdan rüzgarlar esiyor her gece
testisi kirik yorgun bir yolcuyum hiç bir sey avutmuyor artik kirpiklerimde yagmurlar duman duman uçsuz bucaksiz bir uçurum kiyisinda kaldim
üsüyorum ey hayat kucakla beni mavikanatlarinin altina al siginip kalayim bir sevginin sicak iklimine
