Yorgun Yolcu

Eskil sokaklarinda anilarin
dolasiyorum, öksüz bir çocuk gibi
yüregimde kirik bir dal sizisi
ve soluk ürpertisi bir yapragin

bir dost izi ariyorum, kirlenmemis bir bakis
çocuklugumun ince sizisindan kalma
alip götürmek için uzak bir kiyiya

uzak dag doruklarina bakiyorum
daha uyanmamis sabah, bahar ve yaz uyanmamis
ah!… güz yagmurlari iniyor, acilar ve ihanetler üstüne
çirilçiplak ve sevgisiz kalmis bir siirim
kimsesiz bir kis sokaginda

ah! gülen gözleri menekselerin, munzur bakisli ceren
geçtigim tüm kiyilara kirik gözyaslarimi birakiyorum
ince duygularimi
toplasam avuçlarim kanar

bütün baharlara geç kalmis, yorgun ve yarali bir yolcuyum
heybemde türküleri unutulmus bir safagin yalnizligi
hüznün islattigi kirpiklerimde bütün yagmurlarin adi gözyasi.

dalgalarini gönül dalginliginda saklayip
acilarini içine gömen bir denizim ben
yüregime gecenin hiçkiriklarini
ve hüznün ince ezgilerini toplayip
hasreti yudumlayarak, kanayarak
geçtigim bütün yollara kirik gözyaslarimi döküyorum

uzak diyarlara hasret tasiyan göçmen bir kusum ben
her defasinda düserek, kanadi kirilarak sevgiye kosan
asklara, acilara, ayriliklara vurup kendini
hayat trendinde sarp kayalardan geçip,
siirler toplayan kirpikleri kirik bir dünyanin teninde

ben ki, herkese gül sunan, gül bagislayan,
herkesten gül isteyen sevdali bir çocugum
kör olasi talihine isyan edip
birakip gönlünü bir çigdem ile dag arasinda
durmadan üsürüm hayatin bu kirli sahnesinde

ey sevdamin gülü,
ey iki gözü iki damla hasret çiçegim
say ki, günahsiz bir çocugum daha ben
ümitlerden, hayallerden uzak nasil yasarim
gönlümü hangi seherlere birakip giderim sen yoksan
sen yoksan bogulup gitmez miyim hayatin bu kirli sularinda?

uçsuz bucaksiz bir uçurumun kenarinda,
yillar geçip gidiyor iste hayatin sancisina isyan ederek.
ömrümün en ince yerinde duruyorum simdi
ipler ha koptu, ha kopacak
tut ellerimden iki gözüm umutlara götür beni....
sen sevdigim, yitip gitmesini istemedigim tek mevsimsin hayatimda.

Siir : http://www.kalbimingulu.com