Sol Yanim Güvercin

Benim ömrüm kimsesiz bir çiglik
kirik bir figan akarsularda sesim
çaglayanlara vurur yankisi

mavisi yagmalanmis bir gökyüzüyüm
karanligin ortasinda
kendi içinde tasiyan aydinligini

örselenmis çocuk gözleriyim
ömrümün deltasinda yapayalniz
sol yanim guvercin uçurumlari emzirir
sag yanim karanlik kakülleri kan

ah! kalbim
ah! duyarli yanim
ortak oynanan bir oyunmu hayat
herkesin kendisini oynadigi
yalniz bir tragedyayim ben
maskesiz seyircisiz
her gece uykuya yatmis bir dag gibi kederli

kirpiklerini sulara dökmüs bir çiçegim
silahsizim kuslari vurulmus bir gökyüzünde
bir kar çölü issizligiyim, durgun bir göl suyu sessizligi
her gece bir atesdagina tirmaniyorum
bir kahir dagina
hiç bir yol çikmiyor umuda
kalbimi iki buzdaginin arasina koyup uyuyorum
bir baska bahara açmak için çiçeklerimi

denizi olanlar mavi gözlüdür belki
ben kavruk bir çöl gibi yanginim
bir dogulu kadar esmer ve tedirgin
asiretlerin terkettigi örenlere benziyor
kaygilardaki yüzüm
yollar kar, daglar karanfil
göz göz oldu yaralarim baglayamam

gel yürek sicagi bir ezgiyle ört üstümü
‘ örtki ölim’

Siir : http://www.kalbimingulu.com