|
Özdemir İnce Bir siir
Yagmur yagiyor, yagmur yagdikça seviyorum seni. kar yagiyor, kar yagdikça seviyorum seni. karaya vurdukça, sular dondukça üsüdükçe, birseyler yitirdikçe, umudum kirildikça çikmaza girdikçe yasam, yüregim sikistikça, sen degistikçe daha çok seviyorum seni. Donmus suda çelik tadi var agzimda eski tütün ve buruk çay tadi her sabah yaya geçiyorum bütün Ankara'yi kömür ve kükürt kokulari arasinda her aksam yaya geçiyorum bütün Ankara'yi okuyarak bildirilerini direnen ögrencilerin bakarak yirtik afislere, sarkici resimlerine, nereye gitsem içimde bir geçkalmislik duygusu bu yüzden bir saat erken gidiyorum gidecegim yere ne zaman, nerede ve nasil bilmiyorum, ama birden yasamin korkunç bir hizla degistigini düsünüyorum ve ikimizin ayni kisiler olmayacagimizi yarin. Bu yil erken bastiran kisi yasiyoruz Sanki ölümlü kahramanlariyiz kötü bir romanin yeni bir dilin sözdizimine çalisiyoruz gökyüzünü verip yüzünü aliyorum görüntünü verip acilari siliyorum yüzünü koyuyorum umutsuzlugun yerine Usumda sesinin ve gövdenin usumda sesinin ve gövdenin görkemli atlasi |
2019 by Kalbimingulu.com~kalbimingulu.com~ |