Ah!!! Kinali Kus

Yarali yavru bir ceylandir bakisin
hüznün yamacinda ürkek ve tedirgin
nereye gitsek avcilar pesinde ömrümüzün
hayat ki, ihanet dolu ah! kinali kus
hayatki, acimasiz
halsiz ve bi-lâldir dillerimiz
tuz bassakta yaralarimiza
acilarimizi daglasakta
dinmez sizi...

Sen yüregi tekmelenmis boynu bükük gelincik
incinmis bir siirsin uzak dag baslarinda
kirik bir umuda yaslayip hayallerini
susturarak kalbinin çigliklarini
beklersin öylece teslim olmadan...

Apak bir pinari ariyor simdi
dudagindaki kar siiri, düs ormani
gül açardi daglarda bir kez gülseydin oysa
isik olur yayilirdi gözlerin evrene
renk olur isitirdi üsüyen yürekleri
sevda olur dolardi sevisiz gönüllere
mutluluk ekerdi dört bir yana...

Yüreklere de kar yagar ah! kinali kus
gün olur buz tutar bakislar dalgin sularda
yanginlar içinde de olsa insan üsür bazan
ihanet görmüsse sevdiklerinden...

Dünya bir degirmen ah! kinali kus
hayalleri ögüten her gece
savurup götüren uzak iklimlere
bakmissinki kar yagmis daglara
menzil uzak, vuslat uzak, mecalsiz kalmis dizlerin
kavusmak hayal olmus
geçit vermez olmus dag doruklari...

Ah! kinali kus
gözlerin vurulmus ceylan yavrusu
bakislarin ürkek güvercin
sorma irmaklar nereye akar
kuslar nereye uçar
yasam nereye gider
ölüm nereye
acinin dili yok ah! kinali kus
suskunlugu hangi kalem yazabilir ki,
ölümden baska...

Ah! kinali kus
hüzünlere yazilsa da yazgin
yuvarlanip yuvarlanip gitse de nehirlerde
kanayan yaralarini fark etmese de kimse
üzünçlerini koyup bir yana...
yürümeye üsenme hiç
solacagini bile bile
inadina inadina
bahçeler dolusu gül topla yüregine

Düsmeden tut elimden ah kinali kus
ekle yüregini yüregime geç kalmadam
tutusturalim biz de bir ucundan
her dem içimize batan bu vefasiz hayati...

Siir : http://www.kalbimingulu.com