Kus Hatiralari

Benim çoculugumda soframiza kuslar konar
rüyalarimiza melekler ugrardi.
Kapimizdan yogurtçu
bahçemizden ishakkusu
kalbimizden yeni çikan sarkilar geçerdi.

kisin bir sobamiz olurdu
sobanin yaninda kedimiz
kedinin önünde yün yumagi
bir Hayat Bilgisi fotografi gibiydik.

Yerli mali kullanan
yurdunun üç tarafi denizlerle çevrili
kuruincir üzüm findik
tütün çay narenciye kavun-karpuz yetistiren
kuruüzüm inciri satan
karsiliginda
çamasir makinesi radyo ve otomobil alan
bir topragin fertleri...
Biraz yoksul biraz mütevekkil
biraz mahcup biraz kirilgan
biraz naif ama hep umutlu...

Özlerdik .
Memleketteki halamizi
ince dogranmis bir dilim pastirmayi
yurttan sesler korosunu
aksam komsuluklarini
radyo tiyatrolarini
sabah ezanini
kalayciyi bozaciyi
münir nurettin sarkilarini
orhan boran yarismalarini
kandil gecelerini
duvarlarimizin sarmasiklarini
bakkalimizin utana sikila veresiye hatirlatmalarini
okulönü kozhelvalarini
aksam oturmalarini
ve hayati...

Top oynardik
ip atlar kedi kovalar
taslarla birbirimizin basini yarar
mahalle savaslari çikarir
gece olunca da tutar babalamizin elinden
yazlik sinemaya gider
Sadri Alisik Vahi Öz
Belgin Doruk Cüneyt Arkin seyreder
Olimpos gazozlar içer
güler eglenir bagirir cagirir
dönerken yildizlari sayardik.
Siki çocuklardik.

Hepimizin birer yildizi vardi
onlara isim takardik
onlar da blze isim takardi
pus ve dumandan önce bu sehrin
geceleri gözkirpan ve isimler takilan yildizlari vardi.

Benim yildizima Mehlika adini vermistik
biz kimseden yana degildik.

Kimsenin de kendinden yana olmasini istedigi birileri
olmazdi.
Bir degirmendeydik
ögütülen
ögütülürken türküler söyleyen
bugday basaklarina benziyorduk.
Ben
çorbalardan tarhanayi
yemeklerden kurufasulyayi
sigaralardan harmani
belki bunun için çok sevdim.

Yollar bozuk musluklar bozuk
ziller bozuk paralar bozuk
ama adamlar saglamdi.

Bu sehrin yildizlari vardi.
Saçlarina kurdelalar takan
çivitle yikanmis beyaz çoraplarina
leke bulasmasin diye su birikintilerinden sakinan
gözleri önlerinde
yürekleri ve beslenme çantalari ellerinde
küçük çocuklari vardi bu sehrin
bu sehrin yildizlari vardi.

Ben Fenerbahçeyi amcam Vefayi tutardi.
Konya tahil ambari Mersin muz cennetiydi.
Taksim'den Fatih'e troleybus kalkar
Sishane'de mutlak raydan çikardi.
Vallahi hayat zor ve fakat çok matrakti.

Muammer Karaca adina bir tiyatro binasi yoktu
bizzat kendisi vardi.

Basimiz agrirdi komsumuz vardi
gönlümüz daralirdi komsumuz vardi
Çorbamizi umutlarimizi
memleket kadar kalbimizi paylastigimiz komsularimiz
vardi.

Geceleri bekçimiz
gündüzleri sütçümüz
bizim kadar zayif da olsa
nohuta makarnaya alismis da olsa
Sarman adinda bir kedimiz
ceperimizde kirik misketlerimiz
çamur bulasigi ellerimiz
ve gülümseyen bir yüzümüz
göstermekten utanmayacagimiz bir içimiz
bir araya gelerek çektirebilecegimiz
bir aile fotagrafimiz vardi.

Bir sabah bütün iyi seylerin
Ayvansaray iskelesinden
hayal ülkesine dogru demir alan
bir sirket-i hayriyye vapuru gibi
aramizdan ayrildigini gördük.
Sonra Ayvansaray'in sulari çekildigini yazdi
gazeteler
Süheyla hanimin Raci beyin
Melahat mehves ablanin
Niko'nun Ercüment efendinin çekildigini ise
yazmadilar nedense
Ama yok ama yoklar.

Ne harma sigarasi kaldi geriye
ne olimpos gazozu
ne Sadri alisik.

Kalan bir tortuydu belki.

Belki kirik bir rüya denizi
belki suya düsürdügümüz suretimizin
cep aynamiza nüktedan bir yansimasiydi hersey.
Hersey Maltepe sigarasinin
her arandiginda
her bakkalda bulunabilmesi ile
büyüsünü kaybetmisti belki de.

belki de biz bir rüya mi görmüstük?

Hadi hepsi yalandi.
Hadi hepsi hayaldi.
Hadi hepsini ben uydurmustum
Ama rüyalarimizin melekleri
ve sofralarimizin daim konuklari kuslar?
Ya onlar?
Onlari siz de görmediniz mi?
Sizin de sofraniza konup
rüyalariniza ugramadilar mi?
Onlar da mi yalandi?

Siir : http://www.kalbimingulu.com