Sana Son Siirim

Siniftayim su anda
Ögretmen anlatiyor ben ise
Daldim seni düsünüyorum
Her gün ayni hayallerle
Ayni acilarla
Isteklerle.....
Sorularla.....
Nerdesin su anda?
Aklin kimlerde?
Hic kalbin beni sordumu sana
Istedimi beni?
Hayir.....
Olsada ne fark edebilirki.....
Senin gözlerine bakmak
Bir kez daha sesini duyabilmek
Son bir sans yok artik
Bazen döndügümde arkama
Pisman olan bir kösem haykiriyor
Ama olanlardan degil
Seni gördügüm icin
Bir eglence gülmek,yakinlik
En degerli hazinemi götürdü benden
Kalbimi.....
Gecer sordum
Bir hevestir dedim
Lakin ne yüzün cevremden kayboldu
Nede her müzikte
Seni düsünmekten kendimi alabildim
Farkina vardi dostlarim
Haykiramadim sevgimi
Yeterliydi acilarim
Ama paylasmak istemedim
Senden kalan sadece acilar
Bana ait olsun istedim
Hekes kendi aleminde su anda
Hava ise serin
Son yagmur damlalari
Vuruyor pencereye
Kayboluyorlar senin gibi
Görünmüyorlar birdaha
Süzülüyorlar sessizce
Sadece izleri kaliyor pencerede
Ne kadar görmek istesemde seni
O kadarda görmekten korkuyorum.....
Yakininda bulununca
Nasil hareket ederim bilmiyorum
Zaten asla ögrenmeyeceksin sevgimi
Bana daha cok aci cektirmeyeceksin
Sana olan askim
Bedenimle birlikte mezara girecek
Yagmur misali
Kaybolacak buralardan
Bir dahada dönmeyecek.

Siir : http://www.kalbimingulu.com