Eşik

• Bu yekpâre akış, durgun, derinden…
• Her aynada yalnız kendi görünen
• Bu yüz ve şifasız hüznü eşyanın
• Kendi cevherinde mahpus bir ânın
• Dağıttığı dünya hep yaprak yaprak,
• Dalgın, unutulmuş sesleri uzak
• Bir uykudan bana tekrar dönenler,
• İçimde, dışımda hep aynı çember!
• Bin elmas parıltı oyun ve halka
• Küçük ve hiç değişmez dalgalarla
• Bende bana meçhul akşamlar yoklar!
• Gülen ve gömülen gölge ufuklar
• Acayip davetlerin rüzgârında
• Her lâhza yine kendi sularında!…
• Uzakta, aya çok yakın bir yerde,
• Çılgın ve muhteşem harabelerde,
• Büyük sükûtların fırtınası var.
• Mermer duvarlarda kırılmış sazlar,
• Çok genç uçuşunda ve hangi haşin
• Yıldıza gülerek çarptığı için
• Alnında bir siyah nokta geceden
• Kovulanlar ışık bahçelerinden,
• Bütün ayrılıklar hepsi orada
• Bu çıplak, ümitsiz ve saf duada.
• Ve bir kadın beyaz, sakin, büyülü
• Göğsünde kanıyan bir zaman gülü
• Mahzun bakışlarla dinler derinde
• Olup olmamanın eşiklerinde.
• Garip telâşını, binlerce fecrin
• Ocağında nezir güvercinlerin
• Hülyâm o kıvılcım ve kül yağmuru
• Çırpınır bu beyaz mahşere doğru!
• Ey hiç şaşmayan göz, büyük atmaca
• Gölgesi güneşin üstünde uçan
• Dişi kuyruğunda ebedî yılan,
• Ve üstüste rüyâ!
• Bir ses yavaşça,
• Bir ses, bin uykudan mahmur ve zengin
• Zümrüt usaresi maviliklerin
• Suların üstünde arar kendini
• Yoklar, ömrün bütün sahillerini
• Çizgiler silinir, ufuk bir beyaz
• Çin kâsesi olur, toprak, yosun, saz
• Hep birden tutuşur, nârin kemerler
• Alevden sütunlar, altın, mücevher,
• Ah bu çılgın yağma…Orman çatırdar
• Ve çıplak aynası ufkun tekrarlar
• Büyük masalını aydınlıkların.
• Elele bir oyun bugün ve yarın
• Bütün pınarlara koştum cevap yok
• Tekrar bana döndü her attığım ok
• Her çığlık önümde tutuştu, yandı
• Tahtayı kurt oydu, taş yosunlandı,
• Yabanî otlarla örtüldü duvar…
• İlhamlı çehresi hilkatin sular
• Kaç kere değişti önümde böyle,
• Birbiri ardınca gün ve mevsimle…
• Ve kaç kere bahar güldü derinde
• Güllerin kanıyan bekâretinde
• Taze gülüşüyle toprağın suyun…
• Tılsımlı kadehi her susuzluğun
• Ey şafaktan, sırdan, arzudan hayâl
• Yıldızların bize ördüğü masal
• Kaç kere yarattım tenhada seni
• Beyaz kollarını, sıcak buseni…
• Bakışın, gülüşün, neş’en ve hüznün
• Ay altında bir gül nağmesi yüzün…
• Evet çok bekledim, kaç kere hazan,
• Dinç atlar koşturdu boş ufuklardan
• Yeleler alevli, ağız köpüklü,
• Bulutlar bir kanlı hiddetle yüklü
• Geçtikçe batıya doğru önümden
• Zâlim ümitlerle ürperirdim ben,
• Duyardım her an uzlette bir yeni
• Âlemin yıkılıp devrildiğini
• Çılgın mahşerinde ses ve renklerin…
• Benden sor sırrını mesafelerin
• Benden sor ve benden dinle akşamı…
• Rabbim bu sonsuzluk ve onun tadı…
• Bir ses yavaşça der, bırak yalvarsın,
• Hayat bu kapıda…ne çıkar varsın,
• Nakışlar gülmesin beyaz taşında
• Ölüme benzeyen bu susuzluğun
• Çağlayan hayâller yeter başında…
• Bir fikir, bir şekil dalında olgun
• Bu ağır sallanan hazan meyvası,
• Gurbet, mendillerin çırpınan yası,
• Yüzler ki bir uzak müjdeye benzer,
• Her türlü ışığa kapanmış gözler,
• Her şey, hepsi, gülen, susan, kamaşan
• Rengiyle toplanır bende ve akşam
• Rüzgârla tarümar, mevsimle sarhoş
• Gelir ta kalbimde düğümlenir…
• -Boş…
• Boş ve ümitsizdir akşamın hüznü
• Bu tenha çeşmede bir an yüzünü
• Seyredenler altın sazlar içinde
• Ruh muammasının ürperişinde
• Kaybolmuş sanırlar kendilerini…
• Bırak bu tesadüf bahçelerini…
• Hakikat çok uzak, karanlık, derin
• Bir dille konuşur, büyük köklerin
• Toprakla ezelden karışmış dili!
• Geceyle ölümdür asıl sevgili
• Bu ikiz aynada toplanır yollar
• Karanlık yaratır, ölüm tamamlar.
• Kaçalım seninle biz de geceye
• Ölümün kardeşi saf düşünceye…
• Yeter büyüsüne aldandığımız
• Güneşin…biraz da yalnızlığımız
• Kendi aynasında gülsün, gerinsin
• Güvercin topuklu sükût gezinsin.

Siir : http://www.kalbimingulu.com