Biliyor musun sen bir siirde ilk satirsin ilk sözcük Beyaz bir gül beyaz bir gül ne kadar beyaz olursa o kadar Ne kadar suysa bir su o kadar
Ben en yakin yüzüm yüzüne Uyandigin sabaha, yatagina Birden bulup birden yitirdigin bir sey olur ya, ona Bir dag okulunda ilk derslere giren çocuklara İlk cografyacilara İlk harflerine bir alfabenin.
Yüzün ki korkular verir bana ne zaman yüzümü tutsam yüzüne Ben ki ölüme hiç egilmedim hiç girmedi sözlügüme Belki sokaga ilk çikan bir çocuktur ölüm Belki senin bazen topuz yaptigin saçin Bir yaban çiçegi ya da ve daha ilk geliyordur dünyaya Bir demet maydanozu koparip birakmak belki de.
Dedim ya hiç bilmiyorum arabi belki de benim sik sik çikarip baktigim bir fotografin Biyiklari hep yüzüne düsen bir adama çektirdigim Bir suya bakarken Bir suya Duru mu duru ve daha sessiz ölümün kendinden.
Ben ki seninle astim yaslari Koydum çagima adimi. Bir buruklugu yüzün gibi.
