Ozan ve Ölüm

• Ölümle başbaşa yürürken görüldü o,
• Korkmadan tırpanından.
• Gene de kuleden kuleye güneş
• Çekiçler örste, örste,
• demirci ocaklarının örsünde.
• Konuşuyordu Federico
• Okşayarak, ölümle. Ölüm dinliyordu onu.
• 
  
• "Daha dün mısralarımda can yoldaşım,
• Kuru avuçların şaklıyordu senin
• Daha dün mısralarımda,
• Daha dün kırağını verdin şarkıma
• Ve ağlatı'ma gümüş tırpan keskinliğini,
• Seni şakıyacağım, sende artık kalmayan eti,
• Olmayan gözlerini,
• Rüzgârın dağıttığı saçlarını şakıyacağım
• O öpülen kırmızı dudaklarını...
• Ölüm, güzel çingenem,
• ölümümsün dün de bugün de,
• İçime çekerken Gırnata'nın havasını,
• Benim Gırnata'mın."
• 
  
• Yürürken görüldüler onlar...
• Bir mezar yontun bana dostlarım
• Ozan için
• Taştan ve düşten, -Elhamra'da,
• Suyun ağladığı bir çeşme üstüne,
• Sonsuza kadar desin o:
• Cinayet Gırnata'da işlendi!
• Onun Gırnata'sında!

Siir : http://www.kalbimingulu.com