Karanfil kokularinda birakilan gülüsler

gittin Efkarini birakip hayatin
kafanda depresen anilar
yorgun yüregine yükledigin gam
ve sirtinda sizili hüzünlerle gittin

Akasyalar boynu bükük simdi
rüzgar suskun, yidizlar yarali, ay solgun
yitirmis rengini hayat
kimsesiz dostluklar acitiyor içimizi

Gittin hayatin sancisina isyan ederek
döktü yapragini sevinçler sen giderken
simdi ihanet yagmurlari yagiyor yasamin yamaçlarina
sensizlige, sevgisizlige, boguluyoruz her gün biraz daha
gözlerimizde onulmaz sizilarla, gitgide büyüyor yalnizligimiz
avucumuza biraktigin hosçakallarda yaniyor içimiz

gittin firtinalar düsürerek yüregimize
yagmur oldun, kar oldun, tipi oldun
rüzgar oldun dönüssüz savruldun uzaklara
simdi gözlerimizde salkim salkim kimsesizlik

gittin ihanet darbeleri yemis yüreginle
bir daha dönmemek üzere
ardinda yarim siirler, yarali düsler,
sessiz gidisler
ve karanfil kokularinda gülüsler birakarak

Siir : http://www.kalbimingulu.com