Elini Vermiyor Hayat!

Yerde kivranan kalbimin üstünde dansediyor acilar
koparip gögsümden yerlere firlattigim kalbimin
kimse dönüp bakmiyor
görmüyor atesler içinde kivrandigini kalbimin
egilip almiyor atesler içinde
yaniyor kalbim! kalbim ahhh!!!

Yapraklari acili rüzgarlada ürperen
yorgun bir dag lalesiyim bir yol basinda
yarali ceylanlarin gözlerinde inliyor bedenim
ruhum bir cellâtinki kadar soguk ve tedirgin
kirli bir hayatin karanlik odalarinda
mil çekiliyor gözlerime
kör oluyorum!
dost bildiklerim hançerini sapliyor gögsüme
yaralaniyor canevim
kan damliyor her yerimden
yüregimden, ellerimden
gözlerimden, dudaklarimdan..ahhh!!!

Zifir karasi gecelerin acisi zaptediyor ruhumu
kalbimin en ince sizisindan vuruyor hayat
ne günes isitiyor üsüyen anilarimi artik
ne de insanlardan kaçip sigindigim tenhalar
çikmaz sokaklarda yitirdim yolumu, saskinim
simdi yüregim çirpinan yarali bir kus gibi çaresiz
kis kadar soguk bedenim simdi
param parça her yerim
bir ihanet sisinde yitirdim herseyimi
yildizlar göz kirpmiyor , ay küs
sisli geçen her gecenin ardindan yagmuru bekliyorum

Ah!!! Diyorum,
keske bende duygusuz yasamayi becerebilseydim
yalanlar siralayabilseydim, yalanlarin ardindan
aç çocuklarin gözlerine bakip utanmasaydim
yanmasaydim bu kadar dünyanin acisina
gözlerime perde çekip, unutabilseydim her olup biteni
ihanetlere incitmeseydim yüregimi bu kadar

Ey ömrüm ödedim borcunu acilarin, azad eyle beni
anladimki söz geçmiyor yürege tufandan sonra
bagislamiyor hayat yüregiyle oynayani
el yordamiyla yürüyorum simdi yürüdügüm yerde
yalanlardan örülmüs bir duvarin kenarindan tutunarak,
onurlulara mahsus acili taslara yürüyorum...
bir sümüklüböcegin kabugunu sürükledigi çaresizlikle
sürüklüyorum bölük pörçük hayatimi ardimdan.

Ey kalbe saplanan hançer
ey cigere islenen kursun
bu yürek artik aglamamali,
yanmamali acilara bu kadar
agir geliyor onurlu bir ömrün çekilen yükü
bir yanim deniz, bir yanim uçurum, bir yanim ates
yalniz bir yolcuyum meçhule giden dümensiz bir gemide
gözlerimde kaç bin yillik ah!
yüzme bilmedigini bile bile denize atiyorum kalbimi
alip götürsün diye upuzun yanlizliklara dalgalar

Yorgun bir dag lalesinin hazin hikayesi hayatim
yasama sevincimi yillar önce
çiçekleri çignenen bir bahçede yitirdim
agrilar içindeyim simdi ah! mavi kus
yorgunum, bitkinim, darginim!
elini vermiyor hayat!
bir uçurum kenarinda
ha düstüm düsecegim

her gece bir yildiz kayiyor gözlerimden
yüregimden bir dilek sönüyor her gece
bu yüzden hep yetimdir bir yanim
bir yanim aska ve aciya ayarli

enkaz oldum, toz oldum, duman oldum
(*)"ben bu kahri çeke çeke yoruldum"
kara bir dumanla boguluyorum simdi
simdi kara gecelerin kör kelebegi gözlerim
karanliklar içindeyim dipsiz bir kuyuda
dolunay
bulutlarin arkasindan
bakar bakar darilir...
ben dolunaya bakar bakar utanirim..

Siir : http://www.kalbimingulu.com