Dag Sesli Bir Kus

Dag sesli bir kus konunca kirpiklere
gazel döker bahçeler mevsimsiz
kervanlar dizilir yollara sira sira
düz ovada akan irmaklar gibi
gelip serilir gönlümün kirlarina anilar…

Bir türkü, bir siir, bir mektup
ve sevecen bir dost sesi olur
içlendirir beni damla damla
her yagmur yagdiginda sokaklara…

Simal rüzgarlari esince uzaklardan
soluguma baharlar tasir dagli çiçek kokulari
özlemler tutusturur gögsümün ortasinda ates- alev
bir türkünün dizesine
bir kavalin nagmesine
bir irmagin sesine
uçup gider dag sesli bir kus yüregimden…

Agaçlar kimildar hafif hafif
yaprak düser dal dal
özlemler gezer koynumda geceler boyu
saçlarimda rüzgarlar eser
alip götürür nazli çocuklugumu
puslu bir dag
dertli bir çoban
ve yanik bir kaval…

Mevsimler gelir mevsimler geçer
türküler çiçek açar anilarda
özlem olur uçar dag dag
kirlara, ovalara, bayirlara...

Bahar gelir ninemin gül yüzüne
dedem kis öyküleri anlatir
ve anilar üzümlenir yüregimde
salkim - saçak bag bag
içimde binlerce öksüz çocuk masali aglar…

Koylarda irmak olurum
irmaklarda gurbet
agaçta yaprak olurum
yapraklarda ayrilik
tutup elinden yanlizligimin
düserim topraga dal sevdasinca…

Ates bastirinca yüregimin acisini
siir siir dökülür kirpiklerim
yürür gögsümün bahçelerine…

Ben ki, düsleri yurdunda kalmis
cebinde hala oyali mendiller tasiyan
o nazli çocuk.
gittigi her ülkeye sevdasini anlatmis
her gün bir mavi çizmis daglara
asklara, sevgilere, özlemlere
hiç bir güzellige sigdiramamis sevdasini...

Ah! sana gelemem
geçemem yarali uçurumlari
seherler üsütür beni
yagmur yagar tasar su
alip götürür beni uzaklara
öten bir kus
düsen bir yildiz
gülen bir kiz
ve taze ihlamur kokusu…

yüregimde büyür de büyür
anilarla bogulmanin korkusu…

Siir : http://www.kalbimingulu.com