Yollarin Sonu Şiiri Hüseyin Nihal Atsız

• Bu gün yollaniyorken bir gurbete yeniden
• Belki bir kisi bile gelmeyecektir bize.
• Bir kemigin ardinda saatlerce yol giden
• Itler bile gülecek halimize
• Gidiyorum: gönlümde acisi yaniklarin...
• Ordularla yenilmez bir gayiz var kanimda.
• Dün benimle birlikte gülen tanidiklarin
• Yalniz bir hatirasi kaldi artik yanimda.
• Yufka yüreklilerle çetin yollar asilmaz;
• Çünkü bu yol kutludur, gider Tanri Dagina.
• Halbuki yoldasini birakip dönenlerin
• Degisilir topuda bir sokak kaltagina.
• Ister düsün... Kendini ister hayale kaptir...
• Uzar uzar, çünkü hiç sonu yoktur yollarin.
• Bakarsin aldanmissin, gördügün bir seraptir
• Sevimli bir hayale açilirken kollarin.
• Ey dogunun anlimi serinleten rüzgari!
• Ey karanlikta bana arkadaslik eden ay!
• Arzularim bir oktur, asar ulu daglari.
• Düstügü yer uzakta ?DILEK? adli bir saray.
• O sarayda bulunca Tanrilasan erleri
• Artik gözüm arkaya bir daha dönmeyecek.
• Hepsi sussa da Kür sad? uzatarak elini;
• ?Hos geldin oglum ATSIZ, kutlu olsun!  diyecek.

Siir : http://www.kalbimingulu.com