Kurgusu degisince hayatin, sirin görünür ölüm; bu kuraldir. Sanirim ki korkumuzdan, Öyle bir duruma düsmüsüz... Düsler bile düz, mâcerasiz; Duygular nehri mecrâsiz, Yürek vadisi nehirsiz, Zehirsiz ve panzehirsiz, Bir ömür. Sözde özgür... Coskudan uzak ve yavan Gök yerine bir basik tavan, Günes yerine bir kandil. Bunun farkina varilinca Arkada tek geçit, bin menzil Önümüzde yolun sonu görünür; Bu da kuraldir.
