İstiklal Nazim Hikmet Ran

Bu zirhlari, bu ordulari tanirim,
benim de sularim girdiler,
benim de topragima asker çikardilar geceleyin.
Kanima susamistilar.
Çalmak istiyorlardi gözlerimin nurunu,
hünerini ellerimin.
Döktük denize onlari
1922'ydi yillardan...

Misirli kardesim;
sarkilarimiz kardestir,
isimlerimiz kardes,
yoksullugumuz kardestir,
yorgunlugumuz kardes.

sehirlerimde güzel, ulu, canli ne varsa:
insan, cadde, çinar,
savasinda senin yanindalar.
Köylerimde Kelam-i Kadim okunuyor
senin dilinle,
senin zaferin için...

Misirli kardesim,
biliyorum, biliyorum,
istiklal otobüs degil ki
birini kaçirdin mi, öbürüne binesin...
İstiklal sevgilimiz gibidir
aldattin mi bir kere
zor döner bir daha.

Misirli kardesim,
kanalin sularina karisti kanin.
İnsanin yurdu bir kat daha kendinin olur
topragina, suyuna karistikça kani.
Yasanmis sayilmaz zaten
yurdu için ölmesini bilmeyen millet..

Siir : http://www.kalbimingulu.com