Her gece yüreklere bir siir irmagi dökülür bir mavi dize
Sevdali bir ayisigi dalgalarla bogusur kavusamaz denize
Ay gidince yildizlarda gider öksüz kalir limanlarda gemiler bir sizi düser gedize iner gökyüzü damla damla dize dize
Gün sendeler gül su ates ve kül siir olur dökülür kirpiginde kanadi kirik bir martinin aglama duygusuyla islanir kiyilar
Ay suskunlasir incinmis dalgalarda hüzün veren eski anilar gibi suskunlasir ay ki, incinmis gecelerin yalniz kalbi altin renkli denizlerde kederi bekler her gece
Ne zaman alip basimi gitmek istesem bir yagmur damlasi düser yüregime denizde dalga olurum dalgada marti açarim kanatlarimi uçamam
Ne zaman alip basimi gitmek istesem ayriliklar vurur beni. gözlerim ufuklara, yüregim hasretlere kelepçelenir. dudaklarimda kanayan siirler ve bozguna ugramis bir düs bahçesi hüznü ile hicran boylarinda kalir duygularim
Yel ne bilsin ki, bir yapragin ürperisinde yüregim sel ne bilsin ki, kar yagdikça kis, yagmur yagdikça göz'üm… ay isigiyla yikayip ruhumu sulara biraktigimi her gece sevgimi …
El ne bilsinki, sevgi soyundan oldugumu kin kokan bir dünyada hüzünlendigimi kalbime koyup ay güzelligini her gece bagrima basip yalnizligimi sarilip uyudugumu incecik bir siziya…
Yolunu yitirmis yorgun bir gezgin gibi hep yalnizliklara çikti yolum, uçurumlara gögsümde sakladigim kirilgan düslerle aynalarin küstügü yerdeyim simdi ay’in üsüdügü yerde avuç avuç hüzün topluyor yüregim ah! nasil güleyim ayisigim sariyildizim nazlikizim simdi gam vaktidir gam vakti…
