Çobanin köydeki lakabi "esek"mis.
Herkesin dilinde "esek geldi,
esek gitti, esek söyle, esek böyle..."
Karisi bir gün dayanamamis: –
Git agaya yalvar yakar,
senin lakabini degistirsin.
Çoban denileni yapmis,
sevinç içinde kosarak eve gelmis: –
Degistirdi, degistirdi! –
Ne koydu? –
Artik lakabim esek degil, sipa...
Kadin dizlerini dövmeye baslamis: –
Vay basima gelenler,
sen büyür yine esek olursun!
