Köylü, hayvan panayirindan esek aliyormus.
Satici, eseginin "erdemlerini" sayip döktükten sonra: –
Ufak bir kusuru vardir, demis.
Deh'den, çüs'den anlamaz. Deh yerine "oh", çüs yerine "çöm" diyeceksin.
Köylü: –
Ben de öyle derim, deyip esegi almis.
Köyüne dönerken, satin aldigi esege binmis.
"Oh" dedikçe esek hizlamyormus.
Hizla yol alip bir uçuruma yaklasmislar.
Az ötesinde uçurumu gören köylü esegi durdurmak için ne diyecegim bir türlü aklina getirememis.
Tam kiyiya varmislar...
Esek bir adim daha atsa,
asagi yuvarlanip parça parça olacaklar...
Tam o anda kelimeyi hatirlayip: –
Çöm! demis. Esek durmus.
Köylünün sevincine diyecek yok.
Rahat bir nefes alip: –
Oh! deyivermis!
