Günün birinde sair bir padisaha ilham gelir,
ve baslar yazmaya;
Çiktim agaca yedim hamini mamini,….?
Çiktim agaca yedim hamini mamini,….?
Gerisi bir türlü gelmez.
Padisah geceleri uyku uyuyamaz olur,
siirini tamamlayamamistir bir türlü.
En sonunda ülkesinin bütün sairlerini,
sarayinda toplatir ama yine nafile,
onlarda bu misranin devamini getiremez.
Artik en son sira Namik Kemal´e gelir ve padisah baslar.
Hadi Namik Kemal getir sunun devamini,
da ne istersen vereyim sana!
Buyrun Padisahim…
Çiktim agaca yedim hamini mamini…
Namik Kemal hemen devam eder;
Düsersen asagi görürsün ananin Malini…”
