Namik Kemal bir gün ajanlariyla ünlü İtalya ya gitmis.
Cebinde bes parasi kalmadigi ve çok aç oldugu bir gün,
bir restaurantin önünde yemek yiyenleri seyrederken,
birden gözüne birsey çarpmis.
Yemek yiyen sakalli insanlar,
iyice karinlarini doyurduktan sonra,
kasiyer bayana giderek sakallarini oksuyorlarmis,
ve hiç para vermeden çikip gidiyorlarmis.
Durumu merak eden Namik Kemal konusmalari dinlemek için,
kapiya dogru yaklasmis.
Sakalli adamlar yemek yiyip karinlarini doyurduktan sonra,
kasiyere gidip sakallarini oksayarak “ben ajanim”
diyerek hiç para vermeden çikip gidiyorlarmis.
Birkaç adami seyrettikten sonra Namik Kemal de,
içeriye girmeye karar vermis.
Bir güzel karnini doyurduktan sonra,
sira hesap ödemeye geldiginde,
kasiyer bayana giderek sakallarini oksamis,
ve “Ben ajanim” demis.
Kasiyer bayan “Ama beyefendi sizin sakallariniz yok” deyince,
Namik Kemal pantalonunu asagiya indirmis,
ve kasiyere “ben gizli ajanim” demis.
