Nasreddin Hoca merhum, esegim huysuzlugu yüzünden satmaya karar vererek pazara götürür. Hayvani pazarin tellalina teslim eder. Bir müsteri gelir, disine bakmak ister, esek hart diye isirir. Bir baskasi kuyruguna bakayim derken çifteyi yer. Hayvan kimseyi yanina yaklastirmaz. Kimsenin kendisini muayene etmesine izin vermez. Tellal da getirir, hayvanin yularini Hoca'ya teslim eder: – Senin hayvanin çok huysuz, kimse bu hayvani satin alamaz, der. Esegini satamayacagini anlayan Hoca hiç bozuntuya vermeden söyle der: – Esasinda ben de onu satmak için getirmis degilim, maksadim Ümmet-i Muhammed'in benim ondan neler çekmekte oldugumu görüp anlamasidir!...
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Fikralara Git