Atesteki ibrahimin Sarkisi Şiiri » Şair » Ahmed Samlu
Atesteki ibrahimin Sarkisi
- Alacakaranlığın kanlı göçüğünde
- bir baÅŸka adam var.
- Toprağı yeşil istiyordu
- ve aşkı en güzel kadınlara yaraşır.
- Onun gözünde bu
- deÄŸildi o kadar da deÄŸersiz bir hediye
- topraÄŸa ve taÅŸa yaraÅŸacak.
- Ne adam! Ne adam!
- Diyordu ki
- kalbe yaraÅŸan
- aşkın yedi kılıcıyla
- kan içinde kalmak
- ve gırtlağa yaraşan
- en güzel adları
- söylemek.
- İşte böyle bir aşktı demirdağın arslanı adam
- yazgının kanlı meydanından
- Aşil gibi geçti.
- Bir çelik vücutlu:
- ölümünün sırrı
- aÅŸk kederi ve
- yalnızlık gamıydı.
- "Âh, gamlı İsfendiyar!
- Senin için iyisi
- gözlerini kapamak!"
- "DeÄŸil mi;Biri
- yetmez miydi
- kaderimi yazmaya?
- Yalnız olan ben
- etmedim feryat!
- Gömülmeye
- razı oldum
- ben.
- Bir sestim ben
- -şekiller içinde bir şekil-
- ve bir mânâ buldum.
- Ben vardım
- ve ben oldum;
- ne bir gül goncası
- ne bir kök sürgünü
- ne ormandaki bir tohum.
- Tıpkı gökyüzünün secde ettiği
- şehit bir halk adamı gibi.
- DeÄŸildim ben
- başı önde zavallı bir kulcağız
- ve benim cennetim
- itaat ve alçakgönüllülüğün patika yolu
- deÄŸildi.
- Başka tanrı gerekliydi bana
- çaresizlik azığına
- boyun eÄŸmeyecek
- bir kula yaraÅŸan.
- Ve başka bir tanrı yarattım."
- Yazık! Demirdağın arslanı!
- Sen vardın
- ve bir daÄŸ gibi
- düşmeden yere
- sızlanmadan, kararlı
- ölmüştün.
- Ama ne Tanrı, ne şeytan.
- Senin yazgını
- bir put yazdı
- başkalarının taptığı.
- Başkalarının
- taptığı bir put.
Şair » : Ahmed Samlu | Tarih: 25.04.2021 Makale Okunma Hiti : 312 ~]
| |