![Köpüren Deniz Şiiri » Şair » Aleks Puşkin]()
Köpüren Deniz Şiiri » Şair » Aleks Puşkin
Köpüren Deniz
- Elveda, ey özgür yaradılış!
- Son kez karşımdasın işte;
- Yuvarlayarak mavi dalgalarını
- Parıldıyorsun gurur dolu bir güzellikle.
- Hazin mırıltısı gibi bir dostun,
- Veda saatinde ümitsiz seslenişi gibi,
- Son kez işitiyordum hüzünlü uğultunu
- Yalvaran, beni çağıran seslerini.
- Ey, can attığım sınırı benliğimin!
- Ne kadar çok senin kıyılarında
- Dolaştım, sessiz ve başım dumanlı,
- Gizli bir kararın hüznü ruhumda.
- Nasıl seviyordum seslenişlerini,
- Boğuk sesleri, o uçurum yankısını;
- Ve akÅŸam saatindeki sessizliÄŸi,
- Ve delişmen atılışlarını!
- Uysal bir balıkçı yelkenlisi
- Bir an öyle istedin diye sen
- Dalgırlarda yiğitçe kayıp gider;
- Fakat coşup kükredin mi birden
- Batar birbiri ardına gemiler.
- Elimden gelmedi sonsuzca bırakmak
- Karayı; bu iç karartan devinimsiz yurdu;
- Ve seni coÅŸkularla selamlayarak
- Elimden gelmedi yüceliklerine
- Yöneltmek şiirsel koşumu.
- Bekliyordun sen, çağırıyordun...
- Ruhum boş yere çırpınıyordu prangasında;
- Güçlü bir tutkuyla büyülenmiş,
- Kalakaldım kıyılarında...
- Niye hayıflanmalı? Kaygısız yolumu
- Nereye yöneltirdim ki şimdi?
- Bir şey var ki çölünde senin
- Ruhumu altüst etmeye yeterdi.
- Bir kaya parçası, şanlı bir varlığın
- Mezarı olan; ve yüce anılar da
- Orada soğuk bir uykuya dalıyordu:
- Napolyon sönüp gidiyordu orada.
- Ve öldü acılar içinde;
- Ve onun ardından, gürültüsüyle fırtınanın
- Yitirdik bir başka dehayı da
- Bir başka hükümdarını akıllarımızın.
- Yitip gitti, başındaki çelengi
- Bırakarak ve gözyaşlarına boğarak özgürlüğü.
- Kabarsın dalgalar, kopsun fırtına,
- O senin, ey deniz, türkücündü.
- İmgen onda bulmuştu anlamını,
- Ruhuyla o senin cevherindendi:
- Senin gibi, güçlü, derin ve karanlık,
- Senin gibi, hiçbir şeyle bükülmezdi.
- Boşaldı dünya... Şimdi beni
- Alıp da nereye götürsün okyanus?
- Yeryüzü yazgısı aynı her yerde,
- Nerede birazcık iyilik varsa
- Ya aydınlanma, ya tiran tetikte.
- Elveda öyleyse ey deniz!
- Utkulu güzelliğin yaşayacak belleğimde.
- Ve uzun süre, uzun süre işiteceğim
- UÄŸultunu akÅŸam saatlerinde.
- Ormanlara, ıssız bozkıra
- Taşıyacağım, beni dolduran varlığını;
- Kayalarını senin, körfezlerini
- Ve parıltını,ve gölgeni,ve dalgaların konuşmasını.
Şair » : Aleks Puşkin | Tarih: 30.04.2021
Makale Okunma Hiti : 552 ~]
| |
