Duygusuz Bedenimin Gecip Giderken Şiiri » Şair » Aleks Puşkin
Duygusuz Bedenimin Gecip Giderken
- Geçip giderken gürültülü sokaklar boyunca,
- Girerken kapısından insanla dolu bir tapınağın,
- Otururken çılgın gençler arasında,
- Kendi hayallerime dalarım.
- Derim ki kendime, yıllar uçup gidecek,
- Ve hepimiz geçeceğiz altından sonsuz kemerlerin
- Ne kadar çok görünürsek görünelim burada
- Son saati çalmak üzeredir birilerinin.
- Bakarken yalnız bir meşeye,
- Düşünürüm: Atası ormanların
- Benim unutulmuş çağımdan daha çok yaşayacak
- Nasıl daha çok yaşadıysa çağından atalarımın.
- -
- Okşamaktayken sevimli bir çocuğu,
- Vedalaşırım içimden sessizce:
- Senin olsun dünyadaki yerim,
- Benim çürüme çağım, senin çiçeklenme.
- Geçen her günü, her yılı,
- Alıştım hep aynı düşünceyle uğurlamaya:
- Hangisi gelecekteki ölümümün
- Yıldönümü olacak acaba?
- Ve ölümü nerede gönderecek bana yazgı?
- Savaşta mı, yolculukta mı, koynunda mı dalgaların?
- Ya da şu komşu ovada mı
- Toprağa karışacak soğumuş tozlarım?
- Ve duygusuz bedenimin
- Fark etmese de nerede çürüyeceği,
- Yine de sevdiğim yerlerin yakınında
- Ä°sterdim sonsuz dinlenceyi.
- Ve girişinde mezarımın
- Oynasın genç yaşam tüm sevinciyle,
- Ve umursamaz doÄŸa
- Parlasın sonsuz rengiyle.
Şair » : Aleks Puşkin | Tarih: 30.04.2021 Makale Okunma Hiti : 777 ~]
| |