Göğü dumanla kaplıyor fırtına Şiiri » Şair » Aleks Puşkin
Göğü dumanla kaplıyor fırtına
- Göğü dumanla kaplıyor fırtına,
- Karları döndürüp savurarak;
- Kâh uluyarak canavar gibi,
- Kâh çocuk gibi ağlayarak;
- Bazen üstünde köhne damın
- Ansızın samanları hışırdatıyor,
- Bazen geç kalmış bir yolcu gibi
- Penceremizi tıkırdatıyor.
- -
- Eski, harap kulübemiz
- Hüzünlü ve karanlık.
- Kadıncığım, ne oldu sana,
- Konuşmaz oldun artık?
- Fırtınanın ulumasıyla
- Yaşlı dost, bitkin mi düştün?
- Uyukluyor musun yoksa
- Vızıltısında kirmeninin?
- İçelim gel, can yoldaşı
- Benim yoksul gençliğimin,
- İçelim tasadan; nerde maşrapa?
- Gönüller şenlensin.
- Söyle türküsünü, deniz kıyısında
- Sessizce yaÅŸayan isketenin;
- Söyle türküsünü, kuşluk vakti
- Suya giden dilberin.
- Göğü dumanla kaplıyor fırtına,
- Karları döndürüp savurarak;
- Kâh uluyor canavar gibi,
- Kâh çocuk gibi ağlayarak.
- İçelim gel, can yoldaşı
- Benim yoksul gençliğimin,
- İçelim tasadan; nerde maşrapa?
- Gönüller şenlensin.
Şair » : Aleks Puşkin | Tarih: 30.04.2021 Makale Okunma Hiti : 1374 ~]
| |