Asilmişlarin Balosu Şiiri » Şair » Arthur Rimbaud
AsilmiÅŸlarin Balosu
- Darağacı, balıkçıl kuşu, kara,
- İblisin arık şövalyeleri,
- Dansediyor, dansediyorlar orda
- Selahattin'in iskeletleri.
- Yüzleri buruşuk küçük, kara kuklaların
- Çekmiş sayın Belzebüt ipini, gökyüzünde,
- Şaklatıp alınlarında bir terlik altını,
- Oynatıyor, eski bir Noel ezgisinde!
- Kara orglar gibi ince uzun kollarını
- Doluyor birbirine çarpışınca kuklalar,
- Bir zamanlar aksoylu hanımların sardığı
- Göğüsleri iğrenç bir aşka dokunmadalar.
- Hurra! Åžen oyuncular, iÅŸkembesiz, dertsiz baÅŸ
- Takla atılabilir, sehpalar öyle uzun!
- Hop! bilinmesin artık, bu dans mı ya da savaş
- Gıcırdarken kemanı kudurmuş Belzebuth'un.
- Sert topuklar! Ey sandal giyinmeyecek ayak!
- Hemen hepsi deri gömleklerini sıyırmış:
- Gizli saklı yanları, artık ayıpları yok.
- Kafataslarına kar, beyaz bir şapka örmüş.
- Bu çatlak kafalara sorguç olmuş bir karga,
- O arık çenesinde titriyor bir tutam et:
- Sanki dolaşıyorlar ölü karanlıklarda,
- Çarpık karton zırhlara bunca kemikten yiğit.
- Esiyor balosuna iskeletlerin poyraz,
- Darağacı inliyor demirden bir org gibi,
- Koşuyor ormanlardan aç kurtlar avaz avaz:
- Gökyüzü andırıyor kızıl bir cehennemi.
- Yaslı kabadayılar, hop! sallayın beni de
- Kırık ellerinizle geçerken sinsi sinsi.
- Bir aÅŸk tespihi solgun omuriliklerinde:
- Bura manastır değil, ölüler ülkesidir!
- Heey! İşte ortasında ölüler dansının, bak,
- Sıçrıyor çıldırmış bir iskelet gökyüzüne,
- Coşkuyla sürüklenmiş, at gibi şahlanarak,
- Sanki katı ipi boynunda duyuyor yine,
- Çatlayan uyluğunda büzmüş on parmağım
- Dalgacı gülüşlere benzeyen çığlıklarla,
- Ve bir soytarı gibi barınağına girip
- Sıçrıyor kemiklerin şarkılı balosunda.
- Darağacı, balıkçıl kuşu, kara,
- İblisin arık şövalyeleri
- Dansediyor, dansediyorlar orda
- Selahattin'in iskeletleri.
Şair » : Arthur Rimbaud | Tarih: 01.05.2021 Makale Okunma Hiti : 537 ~]
| |