Annem Şiiri » Şair » Attila Jozsef
Annem
- Fincanı aldı iki elinin arasına
- bir pazar günü akşamüstü
- dudaklarında hafif bir gülümseme
- öylece oturup kaldı alacakaranlıkta –
- Getirdi küçük bir tencereyle
- akÅŸam yemeÄŸini beylerin evinden,
- yattık ve ben düşündüm beylerin
- büyük bir tencereyle yiyeceklerini –
- Annemdi, ufak tefek, öldü erkenden,
- erken ölür çamaşırcı kadınlar çünkü,
- titrer ayakları taşıdıkları yükten
- ve ağrır ütü yapmaktan başları –
- Dağ isterse işte çamaşırlar
- sinirlerini dinlendirmek için bulutlarla
- iÅŸte buhar ve hava deÄŸiÅŸtirmek isterse
- çamaşırcı kadın için işte çatı –
- Görüyorum onu, elinde ütüyle kalakaldı.
- İnceydi vücudu kırılacak kadar
- daha da ince oldu kırınca sermaye –
- çalıştırın kafanızı emekçiler –
- Boynu kıvrıldı çamaşır yıkamaktan,
- bilemedim ne kadar genç olduğunu,
- temiz önlükler kuşanırdı düşlerinde
- selâmlardı onu postacı o zaman.
Şair » : Attila Jozsef | Tarih: 05.05.2021 Makale Okunma Hiti : 482 ~]
| |