Sensizlik
gecenin karanlina gizlenip
kuytu bir kösede sabahi beklemekmis
hayalinle avunup
resmini öpmekmis sensizlik
seher vakdi yollara düsüp
gittigim yeri bilmemekmis
basimi öne eyip
kaldirim taslarina gösyasi dökmekmis sensizlik
unutmakmis hayata dayir ne varsa
kopmakmis senden yasanan bitmek tükenmemis
ölümü beklemekmis aslinda
ama ölümden de sormus sensizlik
yüreginden tutuklu mahkum
yüreginden tutuklu bir mahkumum
verilen hüküm ise müebet......
karanliga inat yanan bir mumum
bu mumda sönecek elbet.....
mum oldum sevdalandim sana
bitecegim bile bile baglandim sana
bir umut ugruna aldandim sana
müebeti istemem idamim sana
