Sair Cemal Safi Aysen
İklimler çileme çare bulmuyor.
Mevsimler halimi sormuyor Aysen...
Sakiler derdime derman olmuyor.
sarkilar yarami sarmiyor Aysen...
Ä°lkbahar, yaz derken hazanim soldu.
Murada ermeden miyadim doldu.
Kalb gözüm, ellere bakar kör oldu.
Senden baskasini görmüyor Aysen...
Hasretin tüketti bütün varimi,
Seraba döndürdü hülyalarimi,
Ne kadar süslesen rüyalarimi,
Sabahlar hayira yormuyor Aysen...
Aglarsan, matemin yagar geceme,
Gülersen, mehtabin dogar geceme,
Lale devri geldi gönül bahçeme,
Senden gayri çiçek girmiyor Aysen...
Kapattin gönlümün sevinç yönünü,
Ümidim görmüyor sensiz önünü,
Takvimler bilmiyor dönüs gününü,
Saatler vuslati vurmuyor, Aysen...
Felege isyanim artti gitgide,
Gençligim su gibi akti gitti de,
Ömrümü ellere sebil etti de,
Bana bir damlani vermiyor Aysen...
Ardindan çilemem, çaglamam diye,
Yas tutup karalar baglamam diye,
Kaç kez and içtiler aglamam diye,
Gözlerim sözünde durmuyor Aysen...
Ey alev yanaklim, volkan dudaklim,
Ne bir yalanim var, ne gizlim, saklim,
Her seye erdi de zavalli aklim,
Seni unutmaya ermiyor Aysen...
Dostlarim namima Ferhat dese de,
Ruhum ask elinden imdat dese de,
Kör seytan resmini yirt at dese de,
Ellerim bir türlü varmiyor Aysen
