Şairin Tüm Şiirleri » Sair Cemal Sureya

simdi
utançtir tanelenen
sarisin çocuklarin basaklarinda.

Ovadan
gözü bagli bir leylak kokusu ovadan
çeviriyor o küçücük günesimizi.

Tasarak evlerden taraçalardan
gelip sesime yerlesiyor.

Sesimin esnek baldirani
sesimin alaca baldirani.

Ve kuslara dogru
fildisi: rüzgarin tavri.
Dag: günes iskeleti.

Tahta heykeller arasinda
denizin yavrusu kocaman.

Kan görüyorum tas görüyorum
bütün heykeller arasinda
karabasan ilik acemi
- uykusuzlugun sütlü inciri -
kovanlara sizmiyor.

Annem çok küçükken öldü
beni öp, sonra dogur beni.