Şairin Tüm Şiirleri » Murat Cobanoglu

Ana baba gibi emegi vardir
Agizdir, lisandir, dildir ögretmen
Sevgisi, sefkati insana yardir
Vücuttur kanattir koldur ögretmen

Talebe okulun yesil fidani
Yanan bir ocagin sönmez dumani
Ögretmendir yaralarin dermani
Aridir, kovandir, baldir ögretmen

Ögretmendir bize gösteren yolu
Odur talebenin kanadi kolu
Ögretmen hazinedir, doludur dolu
Yapraktir, agaçtir, daldir ögretmen

Ögretmendir fabrikanin temeli
Ögretmendir bütün dünyanin dili
Bütün insanlara uzanir eli
Bize isik tutan yoldur ögretmen

Ögretmendir isik veren dünyaya
Ögretmendir bizi götüren aya
Ögretmenin ilmi benzer deryaya
Irmaktir denizdir göldür ögretmen

Sende yetismistir nice pasalar
Ögretmensiz açilir mi kapilar
Temelinden saglam olan yapilar
Çobanoglu der ki güldür ögretmen