Af Aksami
Af buyruguyla açilmisti hapishane kapisi
Tasiyordu koca burunlar tirasli enseler kara çeneler
Dizleri egri omuzlari çarpilmis sirtlar çikik dökülüyordu
Vakitlere kapanmis büyük karanliklardan
Tasiyordu vay dökülüyordu vay
Yirtik pis bitli çirkin
Sokagi dolduruyordu terli can ugultusu
Geçiriyordu avucunu saskinlikla saçindan saçindan
9 yil yatmis
Kolunda anasi kucaginda yavrusu
Doldurmustu kapinin önünü kalabalik
Kimi ta dag köylerinden kosmus
Kimi ta denizlerden
Bir özlem sarmis bagri ölümden yüce
Sevgiyle ariyorlar parçalarini
Heybelerinde ekmek destilerinde su
Bir türlü inanamiyordu sokaklara sokaklara
20 yil yatmis
Gönüllere sigmaz olmus kavusmak duygusu
Öyle sarilir ki geçmise
Erir gögsü gögsünde tutuklunun
Pismanlik kavaklar tarlalar davarlar için
Pismanlik gemilere dügünlere irmaklara
Pismanlik besiklerden kagnilardan sessiz
Yerce gökçe degil insan dolusu
Çilginca kucakliyordu hepimizi hepimizi
5 buçuk yil yatmis
Tasar içerde kalanlarin sorusu
Çubuk demirler arkasindan mavilige
Hem esenlige ermis hem yasli yelcek
Bir yurt türküsü yeniler karanligi
Zaman yegnik degildir yegniktir
Dön de gör anani belleyecek
Bos koguslar kurmus pusu
Sönük gözü aydinlikla büyüyordu büyüyordu
8 yil yatmis
Çikinlarda gecenin binlerce gecenin uyunmamis uykusu
Bir yorgunluk çökünce yürünmüs yeryüzünden
Kalabalikta dagilir birer ikiser özgür
Doguya batiya kuzeye güneye özgür
Yüreklerinde bir çig
Yasamak sevinci vay
Yasamak korkusu
İnmeli yani siçriyordu havaya havaya
17 yil yatmis