Şairin Tüm Şiirleri » Halit Fahri Ozansoy

Solgun pariltilarla Marmara´ya dair
Serpildigi geceler, sularin billûr
Müsikîsi dagilir tenhâ sâhile.
Hiçkiriklar duyulur uzaktan bile.

Vücüduna beyaz bir maslah bürülü,
Elinde bir sararmis menekse gülü,
Gezer çamlar altinda hasta bir kadin;
Bas örtüsü, gögsünde bir tül kanadin
Bir damla ay süzülür kirpiklerine.

Haber sorar yavru bir bülbül esinden,
Bir ud sesi yükselir bir sehnisinden:
Sonra bütün yalilar rüyâya dalar.
Açiklarda beliren sessiz adalar.

Hizasini geçerek biraz ilerde
Ziyâlarla öpüsen yelkenlilerde
Bu rüyânin firâri, çilgin kuslari!
Ziyâlarin sularla der-âguslari
Uzayarak bîr müddet geçer aradan.

En nihayet çekilirdi ay Marmara´dan:
Eser karsi ufuktan hafif bir meltem;
Bahçelerde çekerken güvercinler dem,
Tekrar eder sahilin sâir sulari
Billûr müsikisiyle bu hû hûlari