Şairin Tüm Şiirleri » Halit Fahri Ozansoy

O kadar dolu ki topragin sanla,
Bir degil, sanki bin vatan gibisin.
Yüce daglarina çöken dumanla
Göklerde yazili destan gibisin.

Hep böyle bulutlar içinde basin,
Hilâli kucaklar her vatandasin.
Geçse de asirlar, tazedir yasin,
O kadar leventsin, fidan gibisin.

Çiçeksin, bayilir kuslar kokundan,
Her dalin bir yay ki zümrüt okundan
Müjdeler fisildar Ergenekon´dan:
Bu sese gönülden hayran gibisin.

Ey bütün cihana bedel Türkeli,
Açtigin cenklerin yoktur evveli.
Tarih bir nehir ki coskundur seli.
Sen ona nisbetle, umman gibisin.

Bir yandan hep böyle tastin, köpürdün,
Bir yandan cefali bir ömür sürdün,
Fakat ne derece ezildinse dün.
simdi gene tunçtan kalkan gibisin.

Bir insan nihayet kemikle ettir,
Bu et, bu kemige can hürriyettir.
En büyük hürriyet Cumhuriyettir,
Demek simdi sen bir cihan gibisin.

Ey ana topragi, ey Anadolu,
Açildi önünde terakki yolu.
Hamdolsun her yanin bereket dolu,
Cennette bir yesil meydan gibisin.

Yeni bir ay ördün al bayragina,
Girdin en sonunda irfan bagina,
Medeni hayatin nur irmagina
Ezelden susamis ceylan gibisin.