Karanlık Şiiri Hüseyin Nihal Atsız
Son isik söneli nice zamandir;
Rüyalar! Yeniden önüme düsün!
Yardan ayri geçen uzun yillarda
Hülyasi bulunmaz bir anlik düsün.
Yayini kalbime Ayzit asali
Baska bir eldenim, kati yasali.
Burda koskoca bir gönül masali
Kaybolur içinde bir damla yasin.
Aski için verince bu kadar emek
Varliktan siyrilip ruh olmak gerek.
Ey zaman, ey dünya! Geri gelmemek
Ãœzere sizler de benimle kosun!.